Kocham ten film :) Jest u mnie na 1 miejscu wśród branżówek i w czołówce filmów w ogóle :)

Pierwszy klip z dokumentu "Desert Heart Mon Amour", zatytułowany "Chemistry".

http://www.youtube.com/watch?v=z6bXwmK53hI

Klip krótki, ale bardzo wymowny. Helen Shaver i Patricia Charbonneau wypowiadają "magiczne" słowa :)

coś mnie ostatnio znosi w te strony :)
muszę przyznać, że dopiero od niedawna zaczęłam oglądać filmy typowo "branżowe" (swoją drogą, nie wiedziałam, że ich tyle jest <szok>) więc nie za wiele obrazów mam na swoim koncie. Pierwszym, i bynajmniej nie ostatnim był właśnie "Desert Hearts" i z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że to był mój błąd. Według mnie, jest to film brutalny, okrutny, straszny wręcz...ponieważ ewidentnie miażdży inne produkcje, przez swoją doskonałość odbiera mi możność cieszenia się nimi. Nawet jeśli jakiś film zawiera elementy ciekawe, poruszające, to i tak za każdym razem pozostaje niedosyt (mimowolnie punkt odniesienia osadzony mam w DH). Jak dla mnie film ten od początku do końca jest idealny, szczególnie jeśli chodzi o grę (?) aktorek, ale ten wątek już był poruszany :). I tu bym też miała pytanie, czy rzeczywiście One "tylko" odgrywają, czy po prostu to odczuwają (jak się często spekuluje na forum :)) - nadal jestem pod ich niemałym wrażeniem, to wszystko wydaje się takie... prawdziwe... :) czy to tylko taka nagonka medialna, czy faktycznie 'love, babe' :). Jeszcze tylko taka dygresja, ciekawe, że często w tych filmach przewija się wątek nauczyciela, wykładowcy (DH, L.A., When night is falling), coś w tym chyba jest :)

Jeśli nie chcesz wyjść ze swojego marzenia o filmie :), nie czytaj dalszej części, nie chciałabym Ci zepsuć tego wrażenia, które w Tobie zagościło.


Z tego co można jeszcze przeczytać w internecie po tych ponad 20tu latach o "Desert Hearts" (i czasem tez usłyszeć:) film ten poruszający w tak odważny sposób tematykę kobiecego homoseksualizmu wywołał w latach 80tych niemały skandal, a z drugiej strony był również filmem bardzo docenionym. Już sam fakt, że współproducentem było słynne studio z lwem - Metro Gloldwyn Mayer dodawał mu smaczku. Aktorki grające główne role wielokrotnie ostrzegano przed szybkim zakończeniem kariery właśnie ze względu na tą otoczkę skandalu, a przecież Helen Shaver miała na swoim koncie wiele dobrych ról. Dla Patricii Charbonneau był to debiut (i to jaki!) i od razu skończył się nominacją do głównej nagrody Independent Spirit (odpowiednika Oscara niezależnych producentów filmowych).
Czy panie grały i odczuwały pozostanie chyba ich tajemnicą:), chociaż osobiście sądzę, że to co widzimy na ekranie, to po prostu ich świetny warsztat. Urywki "Anatomy of love scene" z ostatniego wydania DVD (tu na forum jest gdzieś link do klipu z youtube) pokazuje, jak żmudne było dojście do efektu końcowego i wyraźnie (moim zdaniem) świadczy o tym, że nie można odczuwać "tego czegoś" między jednym i drugim klapsem, na oczach reżysera czy operatora. Taka mała dygresja - operator Robert Elswit to laureat Oskara sprzed kilku lat, jego ujęcia w DH szalenie mi się podobają. Dodatkowo Patricia Charbonneau miała mniejszy komfort grania będąc już wtedy w leciutko widocznej gołym okiem ciąży (w scenie nad jeziorem), a Helen Shaver wyraziła się z kolei o wiekszym komforcie i swobodzie grania w rozbieranej scenie z Patricią, niż robiła to (wielokrotnie) w sekwencjach z aktorami. W dodatku poznała na planie filmowym swojego przyszłego (i wciąż obecnego) męża. Nie sądzę, żeby w takich okolicznościach kwitła pozaekranowa miłość - to po prostu świetnie zagrane role :)
To, że Tobie wydaje się to wszystko prawdziwe to moim zdaniem duża zaleta i Twojej wrażliwości i idealnego dopasowania wszystkich elementów tworzących "Desert Hearts", które do Ciebie tak idealnie przemawiają.

Jeśli będziesz chciała porozmawiać o innych filmach zapraszam do siebie na blog, może uda się wybrać z listy filmów coś, co jednak przemówi podobnie mocno jak DH (chociaż to będzie dość trudne, bo premierowe wejście w kino branżowe miałaś niepowtarzalnie mocne:)
Daj sobie więcej czasu na niedosyt :)

Spokojnie, brałam taką ewentualność pod uwagę :), ale chciałam jeszcze zasięgnąć opinii ludzi bardziej obeznanych w temacie :).
Oglądałam wcześniej "anatomy of love scene" (a jakże ;)) oraz wywiad z Helen, który wrzuciłaś (ten w kanadyjskiej TV) i faktycznie sugerują, iż jest to "tylko" gra (choć czy jakaś chemia była to faktycznie nie nam osądzać :)). Zresztą, to tylko jeszcze bardziej zwiększa moje uznanie dla nich jako aktorek. Co do oglądania sposobu nakręcania scen (np. anatomy...) to czasem nie ma sensu tego robić, gdyż wszystko wydaje się wtedy takie czysto techniczne, szkoda psuć sobie wrażeń :). Nigdy nie rozumiałam ludzi, którzy w kółko powtarzają: 'to tylko film' (czyt. przestań przeżywać)...przecież każdy to wie, ale chyba po to się ogląda filmy, aby się właśnie wczuć w ich klimat, aby się w nie zanurzyć, współodczuwać emocje (jakiekolwiek), a nie aby odfajkować kolejną pozycję (do czasu oczywiście, aż nie stanie się to zamiennikiem zanurzania we własne życie) i to jest właśnie, moim zdaniem, wyznacznikiem tego, czy film jest dobry czy nie (no dobra, zaczyna się OT, przepraszam :)).

Cieszy mnie fakt, że skorzystałaś z tego, co starałam się tutaj przez dłuższy czas gromadzić :)

Moim zdaniem z obrazem filmowym jest tak, że im jest pieczołowiciej zrobiony, tym powoduje większe wrażenie autentyczności, a przecież o to właśnie chodzi. Mnie nie przeszkadza oglądanie scen "od podszewki", wiem dobrze jak się je kręci, a mimo tego w kinie czy w domowym zaciszu niejeden obraz jest w stanie tak mną zawładnąć, że zupełnie nie zastanawiam się nad otoczką techniczną, pracą kamery itd. To przychodzi znacznie później, często dopiero po kilkukrotnym oglądaniu. Co jest dla mnie typowe, gdy film mnie zachwyci, to właśnie szukanie i dociekanie detali, informacji prasowych, informacji z planu, wywiadów, czasem czytanie biografii. Chcę wiedzieć więcej, tak jakbym wciąż była gotowa go chłonąć, mimo, że od dawna znam jego przebieg i zakończenie:) Lubię się dłuuuuugo delektować takim obrazem i zanim obejrzę następny mija sporo czasu. Zdaję sobie sprawę z tego, że trudno usunąć z myśli jego świeżość i działanie na psychikę.
Do mnie nie przemawia argumentacja, że "to tylko film", szczególnie jak się trzęsę ze strachu na horrorze, a ktoś obok śmieje się ze mne :)

Po zachowaniu aktorek, spojrzeniach, tonie głosu, mimice twarzy, gestach, dobrze dobranej muzyce tamtych lat, świetnych szerokich ujęciach i zbliżeniach, widać że "Desert Hearts" jest filmem zrobionym tak, żeby nas zaczarować i wciągnąć do środka. To właśnie zrobiły z nami przede wszystkim odtwórczynie głównych ról, ale także pozostali członkowie ekipy filmowej pod wodzą Donny Deitch :)

film CUDOWNY ,nie do wiary że dopiero teraz na niego trafiłem,aż dziwię się że przez 10 lat żadnego wpisu pewnie dzisiaj młodzi nie oglądają takich staroci ...a szkoda .Panie zagrały rewelacyjnie .Karen jeśli tu jeszcze zaglądasz - pozdrawiam Cię serdecznie :):):)

Może najzwyczajniej, mało jest osób, którym film ten się podoba i jednocześnie mało tych, którzy chcieliby o nim tu napisać. Pozdrawiam również i cieszę się, że cię tak zaskakująco zachwycił :) Też bym tak teraz chciała! :)

ooooo. widzę że jesteś szybka,no to zobacz co napisałem do Ciebie na twoim ostatnim wątku z 2013 roku :):):)

acha bo nie zapytałem ....oglądałaś Kiss mig???

Napisałam w wątku z 2013, bo tam o tym wspomniałeś.